goodsaffron1010

آجیل‌های مناسب بدنسازی

{منبع ویکی پدیا}

اگر به دنبال این هستید که ورزش را به‌طور جدی ادامه دهید یا تحت یک رژیم خاص ورزشکاری باشید بهتر است آجیل‌هایی با درصد پروتئین بالا انتخاب کنید چرا که پروتئین به رشد و ترمیم سلول‌ها کمک می‌کند.

بادام زمینی در بدن سازی

مصرف بادام زمینی بهترین راه برای افرادی ست که می‌خواهند پروتئین بیشتر به رژیم غذایی خود اضافه کنند. بادام زمینی به‌طور قابل توجهی دارای مواد مغذی ضروری ست. به همین دلیل بادام زمینی برای بدنسازی بسیار مفید می‌باشد.

جالب است بدانید با وجود اینکه بادام زمینی جزء حبوبات محسوب می‌شوند اما بیشتر مردم آن‌ها را به عنوان آجیل می‌شناسند.

بادام زمینی حاوی مقدار زیادی پولی فنول، آنتی‌اکسیدان، فلاونوئیدها و آمینو اسید هستند. تحقیقات نشان داده‌است که تمام ترکیبات ذکر شده برای سلامت بدن انسان بسیار مفید می‌باشند.

بر اساس بانک اطلاعاتی مواد مغذی که توسط بخش کشاورزی ایالات متحده (USDA) ایجاد شده‌است، هر ۱۰۰ گرم بادام زمینی دارای ۵۶۷ کالری و مواد مغذی زیر است:

پروتئین: ۲۵٫۸۰ گرم

چربی: ۴۹٫۲۴ گرم

کربوهیدرات: ۱۶٫۱۳ گرم

فیبر: ۸٫۵۰ گرم

قند: ۴٫۷۲ گرم

همچنین در هر ۱۰۰ گرم بادام زمینی املاح معدنی زیر قرار دارد:

کلسیم: ۹۲ میلی‌گرم

آهن: ۴٫۵۸ میلی‌گرم

منیزیم: ۱۶۸ میلی‌گرم

فسفر: ۳۷۶ میلی‌گرم

پتاسیم: ۷۰۵ میلی‌گرم

بادام درختی

بادام درختی در مقایسه با مغزها و آجیل‌های دیگر محبوبیت بیشتری دارد و در حال حاضر در بسیاری از کشورها مصرف می‌شود و شناخته شده‌است. با توجه به بادام زمینی مقدار پروتئین کمتری دارد اما با این حال در مواد مغذی دیگر سرآمد تر است.

بر اساس USDA در هر ۱۰۰ گرم بادام درختی، ۵۷۹ کالری وجود داشته و دارای مواد مغذی زیر است:

پروتئین: ۲۱٫۱۵ گرم

چربی: ۴۹٫۹۳ گرم

کربوهیدرات: ۲۱٫۵۵ گرم

فیبر: ۱۲٫۵۰ گرم

قند: ۴٫۳۵ گرم

همچنین بادام درختی دارای ویتامین‌ها و املاح معدنی زیر است:

کلسیم: ۲۶۹ میلی‌گرم

آهن: ۳٫۷۱ میلی‌گرم

منیزیم: ۲۷۰ میلی‌گرم

فسفر: ۴۸۱ میلی‌گرم

پتاسیم: ۷۳۳ میلی‌گرم

ویتامین E: 25.63 میلی‌گرم

تأثیر آجیل بر عملکرد سیستم ایمنی

سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با ویروس‌ها، میکروب‌ها، باکتری‌ها و انواع بیماری‌ها به مواد مغذی نیاز دارد. این مواد مغذی شامل چربی‌های طبیعی و پروتئین‌های با کیفیت است. به هر میزانی که بدن انسان از این مواد مغذی غنی تر باشد سیستم ایمنی نیز در مقابله و مبارزه با عوامل خارجی موفق تر عمل می‌کند. آجیل‌ها منبع عظیم این مواد مغذی هستند. ویتامین E موجود در آجیل خصوصاً پسته، بادام و گردو برای مقابله با عفونت، ویروس و باکتری بسیار مؤثر است. این دانه‌های مغذی همچنین سرشار از امگا۳، روی و منیزیم هستند و باعث تقویت سیستم ایمنی و جذب ویتامین‌هایی نظیر A , D، E , K می‌شوند.

انواع آجیل

{منبع ویکی پدیا}

آجیل‌ها انواع بسیار گوناگونی دارند که نمی‌توان برای تمامی آن‌ها اسم انتخاب کرد. برخی اسامی هم که برای آجیل‌ها انتخاب می‌شود از دو شیوه نام‌گذاری پیروی می‌کند.

• شیوه اول که نام آجیل را بر اساس کاربرد آن انتخاب می‌کند. (برای مثال آجیل مشکل گشا).
• شیوه دوم نام آجیل را بر اساس ترکیبات و اجزای آن انتخاب می‌کند. (مانند آجیل شور، آجیل شیرین، چهار مغز).

آجیل میوه

خانواده آجیل‌ها دسته‌ای از میوه‌جات با پوست سخت و سفت هستند که از درختان با دانه ناشکوفا و باز عمل می‌آیند. در زبان انگلیسی کلمه nut به گستره بزرگی از دانه‌های خشکبار شده اطلاق می‌شود اما در دانش زیست‌شناسی تعداد مشخص و محدودی از آن‌ها nut (آجیل) هستند. آجیل‌ها یک منبع مهم غذایی برای حیات وحش و انسان‌ها محسوب می‌شوند. گردو، پسته، فندق، بادام، بلوط، بادام هندی، بادام زمینی جزء آجیل‌ها هستند.

ترکیبات

هر چند همان گونه که گفته شد، گستره موادی که در آجیل‌های گوناگون به کار می‌رود بسیار زیاد است، اما به‌طور کلی می‌توان از اقلام زیر به عنوان ارکان اصلی تشکیل دهنده آجیل نام برد: پسته، فندق، تخمه آفتابگردان، تخمه کدو، تخمه ژاپنی، بادام زمینی، بادام، بادام هندی، گردو، نقل، کشمش، نخودچی و ماکادمیا

آجیل

{منبع ویکی پدیا}

آجیل به مخلوطی از خشکبار گفته می‌شود که بنا بر سلایق و مدل‌های گوناگون، ترکیبات آن فرق می‌کند.

جایگاه در فرهنگ سنتی و باستانی

آجیل از دیرباز به یکی از نمادهای فرهنگ ایرانی بدل گشته‌است به صورتی که برخی از مراسم سنتی ایرانیان (مانند نوروز و یلدا) تنها با حضور آجیل مفهوم خود را پیدا می‌کنند.

جایگاه در فرهنگ مذهبی

امروزه جایگاه آجیل میان ایرانیان از حضور در مراسم جشن و شادی فراتر رفته‌است و به بخشی از اعتقادات مذهبی آن‌ها نیز وارد شده‌است. در بسیاری از مراسم مذهبی (که معمولاً توسط زنان برپا می‌شود) از نوعی آجیل، موسوم به آجیل مشکل گشا استفاده می‌شود که هرچند توسط هیچ مرجع مذهبی ای تأیید نشده‌است اما مردم بر این باورند که می‌تواند آن‌ها را در رفع مشکلاتشان یاری کند.

جایگاه اقتصادی

با توجه به باغ‌های گسترده پسته ایران، آجیل ایرانی نیز به مانند پسته یکی از نمونه‌های شناخته شده صادرات ایرانی در بازارهای جهانی محسوب می‌شود.

بهترین‌ها

بهترین‌های خشکبار و آجیل آن‌ها هستند که در شرایط سالم عمل‌آوری شده و معمولاً به‌صورت روزانه بو داده و به فروش برسند.

خواص هل به‌طور کامل

{ منبع ویکی پدیا}

1. درمان هالیتوسیس یا تنفس بدبو: یکی از مشکلات رایج مردم داشتن بوی بد دهان می‌باشد. تحقیقات نشان داده‌است دانه‌های هل باعث از بین رفتن باکتری دهان می‌شود و می‌تواند درمان مؤثری برای مشکل تنفس بدبو باشد. به همین دلیل از هل در صنعت آدامس سازی استفاده می‌شود.
2. جلوگیری از سرطان: تحقیقات حیوانی نشان داده‌است که مصرف هل می‌تواند باعث کند شدن رشد سلول‌های سرطانی شود. هل دارای دو ماده به نام لیمونن و سینئول می‌باشد که دارای خواص ضد سرطانی می‌باشد.

۳- کاهش فشارخون: تحقیقات نشان داده‌است که مصرف روزانه ۳ گرم هل در روز طی مدت ۱۲ هفته می‌تواند در کاهش فشارخون تأثیرگذار باشد.

ارزش غذایی هل

هل

{ویکی پدیا}

هِل میوه‌ای کوچک به اندازه بند انگشت با پوست تیره و دانه‌های خوشبو است. هل، میوه گیاهی از تیره زنجبیل‌هاست و انواع مختلفی شامل هل سیاه، هل سفید و هل سبز دارد که نوع سبز آن عطر تندتری دارد .

هل یکی از چاشنی‌های معطر مورد استفاده در بعضی از غذاها، نان‌ها، شیرینی‌ها و به‌خصوص مرباها، است. هندی‌ها و پاکستانی‌ها و جنوب بلوچستان ایران بیشترین مصرف‌کننده‌های هل در جهان هستند.

خواص درمانی هل

هل از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است. مطابق این نظر جویدن دانه‌های هل پس از صرف غذا ضمن کمک به هضم و گوارش بهتر غذا، می‌تواند بوی نامطبوع دهان را نیز خنثی کند. مصرف دم‌کرده آن مفرح، مقوی معده لطیف و بادشکن است. دانه‌های هل خواص گرما بخشی داشته و معده و روده‌ها را تقویت می‌کنند. هل اشتها را تحریک می‌کند و عمل گوارش غذا را بهبود می‌بخشد.
نوشیدن دم کردهٔ داغ آن موجب تسکین کولیت، سوءهاضمه، نفخ، حالت تهوع و بی‌حالی شده و مانع ترشح زیاد اسید معده می‌شود. یکی از خواص ویژه و بسیار ارزشمند هل، جلوگیری از تشکیل خلط در گلو است. از این رو می‌توان آن را به محصولات لبنی و پودینگ‌ها افزود تا اثر شیر را که موجب تشکیل خلط در گلو می‌شود خنثی کرده و به گوارش آن نیز کمک کند. دانه‌های هل خاصیت داروی اکسپکتورانت را دارد و سینوس‌ها و برونش‌ها، بینی و سینه را از خلط و ترشحات اضافی پاک می‌کنند. هل چنان‌که ذکر شد خواص گرمابخش و انرژی زا دارد از این رو به بهبود روحیه و بازیابی انرژی و توان از دست رفته کمک می‌کند، اضطراب و نگرانی را کاهش می‌دهد و در رفع افسردگی مؤثر است. هل همچنین کلیه‌ها را تقویت می‌کند و گفته می‌شود برای درمان شب ادراری کودکان مفید است. البته مصرف زیاد آن تپش قلب را افزایش می‌دهد.

خرما در ایران

{منبع ویکی پدیا}

سرانه مصرف خرما در ایران ۷ کیلوگرم است که میانگینی از مصرف سرانه ۲۵ کیلوگرمی استان‌های جنوبی و ۱ کیلوگرمی سایر استان‌ها می‌باشد. سرانه مصرف خرمای ایران ۴ کیلوگرم است. این در حالی است که سرانه مصرف خرما در عربستان ۱۳ کیلوگرم و در مصر ۱۶ کیلوگرم است.

در ایران به‌طور سالانه، ۱ میلیون تن خرما تولید می‌شود که عمده مصرف داخلی آن در ماه رمضان صورت می‌گیرد. از لحاظ میزان تولید خرما منطقه جنوب استان کرمان با تولید ۱۸۱ هزار و ۸۰۰ تن خرما بیشترین میزان تولید در کشور را داراست. سایر مناطق استان کرمان هم تولیدی در حد ۱۱۷ هزار و ۶۰۰ تن را دارا هستند بعد از استان کرمان استان سیستان و بلوچستان با تولید ۱۷۸ هزار و ۱۹۹ تن رده دوم تولید خرمای کشور را در اختیار دارد، سپس به ترتیب استان خوزستان با ۱۴۴ هزار تن، استان بوشهر با ۱۴۲ هزار تن، استان فارس با ۱۳۸ هزار تن، استان هرمزگان با ۱۲۵ هزار تن، با هفت هزار و پانصد تن و… در رده‌های بعدی تولید خرمای کشور قرار دارد.

از میان محصول خرمای هر سال ایران، ۱۰ درصد برای صادرات به کشورهای دیگر اختصاص می‌یابد، ۵۰ درصد به مصرف داخلی می‌رسد و ۴۰ درصد هم در مراحل مختلف برداشت محصول، ضایع‌شده و از بین می‌روند.

نخل در روستای متروکه پشکر بهبهان

درخت خرمای کبکاب

خرمای پیارم

ارقام خرمای ایران

یکی از مهم‌ترین عوامل که می‌تواند در بهبود کیفیت و اصول و در نتیجه رونق دادن به صنعت خرما در جهان مؤثر باشد، استفاده از گونه‌های خرما برتر و تجاری است. در اسناد تاریخی که حدود ۲۰۰ سال قبل نوشته شده‌اند از ۲۵ رقم درخت خرما که در عراق و اطراف خرمشهر کشت می‌شده نام برده شده‌است که امروزه نیز به همان نام‌ها شناخته می‌شوند، اما آمارهای موجود نشان می‌دهند که بالغ بر ۳۰۰۰ رقم خرما در دنیا شناخته شده‌اند که بخش عمده ای از آن‌ها متعلق به ایران است، چنانچه از سه هزار رقم شناخته شده خرما در دنیا ۴۰۰ رقم آن متعلق به ایران است.

بیشتر این ارقام در ۶ استان خوزستان، هرمزگان، کرمان، بوشهر، فارس و سیستان و بلوچستان پراکنده شده‌اند که اسامی گونه‌های غالب ایران و منطقه کشت این گونه‌ها در زیر آمده‌است.

• خرمای پیارم در استان هرمزگان
• خرمای ربی در جیرفت، عنبرآباد و کهنوج
• خرمای سایر در استان خوزستان
• خرمای کروت در استان کرمان
• خرمای کلوته در جیرفت، عنبرآباد و کهنوج
• خرمای مضافتی درجیرفت، عنبرآباد و بم
• خرمای الینگی نیک‌شهر در استان سیستان و بلوچستان
• خرمای هلیله‌ای در جیرفت، عنبرآباد، کهنوج و بم
• خرمای شاهانی در استان فارس
• درخت خرمای کبکاب بهبهان

خرمای زاهدی در استان خوزستان، بوشهر و جنوب استان کرمان

• خرمای کبکاب در استان بوشهر
• خرمای مرداسنگ مناطق جنوبی استان کرمان (شهرستان جیرفت، شهرستان عنبرآباد، شهرستان کهنوج) و استان هرمزگان
• مهمترین گونه‌هایی که در ایران تولید می‌شوند را گونه سایر یا استعمران در خوزستان، گونه مضافتی در کرمان و بم، گونه زاهدی و پیارم در حاجی‌آباد هرمزگان و گونه کبکاب در دشتستان بوشهر تشکیل می‌دهد.
• ارقام بومی خرما در بلوچستان ایران: خرمای مضافتی، ربّی، شَکَری، حلیله، آبروگن، کَلَگی، چربان، حاشه‌ای، جوانداک، اشکنجک، پُپو، دِسکی، وردیوار، بَرنی، کلوت، مُلسی، کروچ، کونداک، کتمی
• ارقام بومی خرما در استان فارس: عمده اقلام خرامای فارس شاهانی، زاهدی (قصب)، کبکاب می‌باشد و سایر ارقام دیگر پیارم، خاصوئی، استعمران، برحی، دیری، گنتار، مجول، پنجه عروس، هلیله

خرمای شکری

• ارقام بومی خرمای بوشهر: قسب (زاهدی)، کبکاب، حاج باقری، برهی، بریمی، صمرون، شکر، سیسی، حلَو، سروری، زندنی، خشن خار، استک سرخو، مرسو، خاصویی، جمادی، بیرمی، تی رس، شهابی، لش، کندی، خنیزی، سمیلی، خضروی، گنتار، پنبه، شیخ عالی، زامردو، ده دارب، اهرمی، خاویزی، خاور، مکتی، شاخونی، مصلی، جوزی، غصاب و ردستی
• ارقام خرمای هرمزگان: خرمای پیارم، مرداسنگ، هلیلی، مضافتی، خاصویی، خنیزی، شاهانی، کریته، زرک و کلک سرخ.
• ارقام بومی خرما در غرب خوزستان: لیلوئی، برحی (گرد و ریز و با و شیرینی کمتری نسبت به ارقام دیگر)، زاهدی، دیری، اشکر و بریم، حلاوی، بلیانی، سویدانی، هداک، شکر، بنت السب، دگل زرد، خضراوی، استعمران (سعمرون)، بوبکی، چبچاب، مشتوم، جهرمی، عموبحری، دگل سرخ، فرسی، هدل، خصاب، حمراوی، حساوی، اسحاق، جوزی و گنتار، کبکاب (بسیار شیرین و ظاهری شیشه‌ای دارد).
• ارقام بومی خرما در کرمان:
  • (در بم و نرماشیر) مضافتی، کروت، قندشکن (سنگ‌شکن)، ربی، خریک، هلیله‌ای
  • (در جیرفت و عنبرآباد): خرمای مضافتی عالی مِهتِری، شِکَری (این دو از زودرس‌ترین گونه‌های خرما هستند که بیشتر مصرف محلی دارند)، کلوته (کلیته)، مرداسنگ (تنها خرمای طبع سرد دنیا)، هلیلی، خَنیزی، رُوغنی، شاهانی، زاهدی، خضراوی، رَبی، نگار (میوه‌هایی بسیار کشیده دارد)، گاردیال، قربانی، آجیلی
• ارقام بومی خرما در غرب کرمانشاه (قصر شیرین): زاهدی، ارزق، خضراوی، جعفری و اشرسی
• ارقام بومی خرما در ایلام: خضراوی، زاهدی، اشرسی و زیدی

آفت

از آفت‌های مهم خرما می‌توان به کرم میوه‌خوار خرما، سوسک کرگدنی خرما و زنجره خرما را نام برد.

اصطلاحات نخل و خرما

{منبع ویکی پدیا}

در مناطق خرماخیز ایران اصطلاحات و واژه‌های فارسی زیادی در ارتباط با نخل‌کاری رواج دارد که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود:

• مچ، مُخ، مُغ، مُگ یا مُه و دیمیت به معنی نخل هم است. نام تنگه و منطقه هرمز هم از اهورامزدا و هرمزد و هورمزد تشکیل شده‌است.
• فَسیل: ساقه اصلی درخت خرما. در جیرفت به پاجوش نخل گفته می‌شود.
• تیم: هر چه از فسیل بروید اعم از تنه و پاجوش.
• تیم فسیل: آنچه در کنار تنه اصلی می‌روید.
• مُه‌کُشَک یا مخ کش: درختچه‌ای که از تنه فسیل برآید. در بم و نرماشیر به آن‌ها جنگ می‌گویند.
• اَبار یا هبار (Hobar): گردی که از نخل نر ترشح می‌شود. در بم و نرماشیر به آن‌ها بو می‌گویند. در جیرفت و میناب به آن ایوار می‌گویند.
• گله‌بشکن یا تَرَکی: از آفت‌های نخل.
• تازوغ: سوسکی از آفت‌های نخل.
• تفتوک: از افت‌های نخل که شبیه تار عنکبوت و کپک می‌باشد و دور خوشه‌ها را در بر می‌گیرد.
• مُشتاب: اتاقک یا سیلویی برای دانه‌دانه کردن و شیره‌گیری از خرما.
• پنگ یا پاگ: خوشه
• گرد یا گرز: ساقهٔ درخت خرما
• پاتیزه: پیش (برگهای) جوانتر
• تاره: خوشه نخل، زمانی که در غلاف خود قرار دارد و هنوز چوبی نشده‌است.
• پریچه یا پیرچه یا پریخ (Perikh): الیاف اطراف برگ خرما که چسبیده به تنه درخت است. پریچه در بعضی مناطق به‌عنوان اسکاچ نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. در استان بوشهر همان «لیف» نامیده می‌شود. در جیرفت به آن‌ها سیس می‌گویند. در بم و نرماشیر به آن‌ها سی سی می‌گویند.
• پیش: برگ درخت خرما
• پاگنه: انتهای پیش که متصل به درخت خرما است. در استان بوشهر این بخش «تاپول» نامیده می‌شود. در جیرفت به آن‌ها تَگ می‌گویند. در بم و نرماشیر به آن‌ها لتی می‌گویند.
• دُم باز: خرمایی که نیمی از آن رسیده و حالت رطبی داشته و نیمهٔ بالایی به حالت خارک یا نارس باشد
• هارما: در منطقه جنوب کشور (بندرعباس و لارستان) خرما را برگرفته از گویش پهلوی (اچم) هارما(HARMA) و ارما (Orma) می‌خوانند.

کشورهای تولیدکنندهٔ خرما

{منبع ویکی پدیا}

صادرات خرما درسال ۲۰۱۲ میلادی

مقایسه تولید جهانی خرما در ایران و سایر کشورهای اصلی تولیدکننده خرما - از سال ۲۰۰۰ کشور مصر از ایران پیشی گرفته و در حال فاصله گرفتن است.

ده تولیدکنندهٔ برتر خرما در سال ۲۰۰۷ (تن)
مصر	۱٬۳۱۳٬۰۰۰
ایران	۱٬۰۴۲٬۰۰۰
عربستان سعودی	۹۸۲٬۵۴۰
امارات متحده عربی	۷۵۵٬۰۰۰
پاکستان	۵۵۷٬۵۲۰
الجزایر	۵۲۶٬۹۲۰
عراق	۴۴۰٬۰۰۰
سودان	۳۳۲٬۰۰۰
عمان	۲۵۵٬۸۷۰
لیبی	۱۷۵٬۰۰۰
مجموع تولید در جهان	۶٬۹۰۸٬۰۹۰

تاریخچه کاشت خرما

{منبع ویکی پدیا}

درخت خرما در نواحی گرمسیری و نیمه‌گرمسیری، از جمله ایران پرورش می‌یابد. با اینکه خاستگاه آن را میانرودان، عربستان و شمال آفریقا ذکر می‌کنند ولی بررسی‌های علمی، آن را به گونه‌ای به نام علمی P.H. Sivestris که در هندوستان می‌روید نسبت می‌دهند. باستان شناسان احداث نخلستان‌ها را به پنج هزار سال پیش نسبت داده‌اند زیرا نامی از آن بر لوحه‌های گلی ۵۰ سده پیش یافته‌اند.

در ایران نخل و خرما از دوران باستان و پیش از هخامنشی کشت می‌شده. در ادبیات ساسانی از جمله در کتاب بندهشن از نخل یاد شده‌است. منابع چینی از ایران (در زبان ایشان بوسی، تلفظ چینی پارسی) به عنوان سرزمین نخل خرما که در نزدشان به نام عناب پارسی و عناب هزارساله مشهور بوده، یاد کرده‌اند. در پایان سده نهم میلادی، نخل خرما را از ایران به چین برده و در آنجا کشت کرده‌اند. در میان کشورهای اروپایی اسپانیا پیشینه بیشتری در کشت خرما دارد.

محصولات

از برگ و شاخه درخت خرما سبد و زیرانداز تهیه می‌کنند. از هسته آن نان و از میوه خرما شراب و عسل. مردم صحرا هسته درخت خرما را آرد کرده و از آن نان می‌پزند یا هسته را بو داده و از آن به‌عنوان قهوه استفاده می‌کنند زیرا دم کرده آن بسیار مطبوع است یا حتی آن را در آب برای چند روز خیس کرده و به‌عنوان غذای مقوی به شترهای خود می‌دهند.

ترکیبات شیمیایی خرما

{منبع ویکی پدیا}

خرما دارای ۲۵ درصد ساکارز، ۵۰درصد گلوکز، و مواد آلبومینوئیدی، پکتین و آب می‌باشد. به‌علاوه دارای ویتامین‌های مختلف مانند ویتامین A,B،C,E و مقداری املاح معدنی می‌باشد.^.

ارزش غذایی ۱۰۰ گرم

خواص خرما

خرما دارای فواید زیادی است که با توجه به مواد مغذی و معدنی موجود در آن، از میوه‌های بسیار مفید به‌شمار می‌آید. در ادامه به برخی از آنها اشاره می‌شود:

• خرما مناسب برای بارداری است
• برای مبتلایان به دیابت هم، خرما می‌تواند بخشی از یک رژیم غذایی سالم باشد. فرد مبتلا به دیابت تا زمانی که دیابتش تحت کنترل باشد می‌تواند؛ روزانه ۱ تا ۲ خرما در روز مصرف کند، مرتباً ورزش کند و برنامه‌های غذایی سالم خود را رعایت و اجرا کند.
• دارای پروتیئین‌ها و مواد مغذی بسیاری است.
• برای اسهال مفید است.
• انسان در هر روز به ۹ میلی‌گرم آهن نیاز دارد که در هر ۱۰۰ گرم خرما ۳ تا ۵ میلی‌گرم آهن است: با خوردن چند عدد خرما در روز آهن مورد نیاز بدن تامین می‌شود. آهن ترمیم کننده و سازنده گلبول‌های قرمز خون است؛ خوردن خرما درمان کم خونی است.
• مناسب برای لاغری به دلیل فیبر بالا